Τη vita
contemplativa την ξέρουμε από
την Summa. (In vita contemplativa est
homo magis sibi sufficiens). Την
πολιτική μελαγχολία γνώριζε ήδη ο17ος
αιώνας. Αν η ιστορία δεν είναι παρά ένα
τεφτέρι από τρέλες, ατυχίες και εγκλήματα
-όπως έλεγε ο Γίββων- και ένα μελανοδοχείο
συμφερόντων, ιδεών και πειραματισμών
(ιδίως !), θα έλεγα, τότε γράφουμε τη
σελίδα της vita activa (δεν
πειράζει αν τη θυμόμαστε μόνο από την
“Ανθρώπινη Κατάσταση”). Υπάρχουν
περιοχές όπου οι “βάρβαροι” παραμένουν
τουλάχιστον παραδοσιακοί. Ζώνονται τα
εκρηκτικά στην κοιλιά τους. Αλλού, οι
“πολιτισμένοι” τα φορτώνουν στο μυαλό
τους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου