Στην Παπούα
Νέα Γουινέα υπάρχει μια βαλτώδης,
δυσπρόσιτη και ελάχιστα εξερευνημένη
περιοχή όπου έχει καταγραφεί εγκατάσταση
της φυλής Dou, η
οποία, συγκριτικά με άλλες γειτονικές,
είναι πιο προσιτή στην επικοινωνία με
τον έξω κόσμο. Οι διάσπαρτες εγκαταστάσεις
των μελών έχουν, έστω, ως υποτυπώδη
κέντρα τους οικισμούς Kordesi
και Polita.
Από το αεροδρόμιο
της Ζαγιαπούρα (στο δυτικό τμήμα της
Ινδονησιακής Νέας Γουινέας) η εν λόγω
περιοχή απέχει σε ευθεία περίπου130
χιλιόμετρα, έχοντας βέβαια πλέον περάσει
κανείς στο έδαφος της Παπούα Νέα Γουινέα.
Αυτό το άβατο του Δυτικού ποταμού Σεπίκ
καλύτερα να το βλέπει ο ταξιδιώτης από
ψηλά.
Εκεί κάπου,
κατά τον βιολόγο και ανθρωπολόγο Jared
Diamond, κατοικούν οι Kirikiri,
οι Sefoidi, οι
Iyarike, οι
Tigre αλλά
και οι περιβόητοι Fayu. Οι
τελευταίοι ελέγχουν μια περιοχή μερικών
εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων
και θεωρούνται ως οι πλέον απομονωμένοι
και ικανοί πολεμιστές. Πάντα οι επαφές
μεταξύ των φυλών ήταν μια υπόθεση μεγάλου
ρίσκου και κατέληγαν σε αιματηρές
συμπλοκές. Σε πολύ σπάνιες συνευρέσεις
για ανταλλαγές συγγενείς της μιας φυλής
αναγνώριζαν εκείνους που παλιότερα
είχαν σκοτώσει δικούς τους και αστραπιαία
η νέα αιματοχυσία είχε συντελεστεί. Οι
Fayu εκτιμάται
ότι κάποτε έφταναν σε πληθυσμό τις 2000.
Η εξαιρετική απομόνωση, η αδυναμία
επικοινωνίας και διευθέτησης των
διαφορών μέσω οργανωμένων θεσμών κράτησε
τον πληθυσμό αυτών των κυνηγών και
τροφοσυλλεκτών σε λίγες εκατοντάδες.
Ένα συναφές
θέμα απηχεί η προσπάθεια της αξιόλογης
αυστραλιανής ταινίας των Rolf de Heer και
Peter Djigirr με τίτλο “Ten
Canoes”. Κεντρικός πυρήνας
η ιδέα ότι η βία προηγείται της γνώσης.
Κατά το σενάριο κάποιοι Αβορίγινες
αλληλοσκοτώνονται πριν βεβαιωθούν ο
ένας για την ταυτότητα του άλλου.
Η ακραία
σύγκρουση όμως καιροφυλακτεί και στις
σχέσεις των σύγχρονων αποξενωμένων
ανθρώπων, ιδίως όταν προσπαθούν να
επικοινωνήσουν στο πεδίο της πολιτικής.
Στο προκείμενο έχουμε την περίπτωση
της ανεξακρίβωτης πολιτικής ταυτότητας
του “άλλου” (για να μην ασχοληθώ με την
άβυσσο του “εαυτού”). Για την εξακρίβωση
της ενεργοποιούνται έμμεσες ενδείξεις,
ακριτομυθίες, ασυνείδητα “λάθη” ενώ
για τα υποκείμενα με έκδηλες ταυτότητες,
αρχειοθετείται ο γραπτός και προφορικός
τους λόγος ώστε να ταξινομηθούν σε
“φίλους” και “εχθρούς”.
Οι απροσδόκητες
επαφές συμβαίνουν συνήθως σε εικονικά
ψηφιακά τοπία. Εκεί πιο εύκολα μπορούν
να είναι ασεβείς παραβάτες των ταμπού
και βλάσφημοι με τα πρώην τοτέμ τους.
Οπότε, η βία δεν προηγείται
απλώς της γνώσης, προηγείται της σκέψης.
Οι αυθεντικοί
Fayu ξέρουν
ότι εκδικούνται αποκλειστικά το φονιά
ενός συγγενή. Τα αποξενωμένα σύγχρονα
πολιτικά υποκείμενα βλέπουν ποιον
σκοτώνουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου