Έστω

Μια πρόταση πριν φύγει ο Νοέμβρης. “Περίπτερο της Ειρήνης” σημαίνει στα κινεζικά το όνομα της πόλης Anting ( 安亭 ), στα περίχωρα της Σαγκάης. Δεν ήξερα ότι το 2006 τοποθετήθηκε εκεί το πέμπτο (μετά από εκείνων του Σαν Φρανσίσκο, του Κλίβελαντ, του Μιλγουόκι και των νεοϋρκέζικων Συρακουσών) αντίγραφο του γλυπτού “Goethe–Schiller” του Ernst Rietschel που κοσμεί την Βαϊμάρη. Tο έργο είχε ανατεθεί στον διασημότερο Γερμανό γλύπτη της εποχής, τον Christian Daniel Rauch ο οποίος επέμενε να ενδύσει τους τιμώμενους δημιουργούς με κλασικό ελληνικό ένδυμα. Το πρόπλασμα σώζεται στο Μουσείο Rauch. Μια παλιά “ενδυματολογική” διαμάχη αναζωπυρώθηκε. Με ένδυμα της εποχής ή με κλασικό; Ο Rauch έπρεπε να παραμεριστεί.

Ποιο το νόημα τώρα; Οι δύο άνδρες στέκονται υποχρεωτικά μαζί από Ανατολή σε Δύση σε μια πόζα φιλίας όπως δεν την είχαν και δεν θα μπορούσαν να την φανταστούν. Ο Goethe διότι δεν θα δεχόταν τόση πια ισοτιμία και ο Schiller γιατί την ώρα του ταπεινού και δύστυχου τέλους του θα αναστέναξε : “Ο γερο-φίλος μου φαίνεται πως είναι όντως αθάνατος”. Πάντως, προτείνω, αν πρόκειται η μανία των αντιγράφων να συνεχιστεί, να ολοκληρωθεί κι εκείνο το πρόπλασμα του Rauch. Έστω στην Κορέα ή στο Ντουμπάι.